Koło Łowieckie "ŁOŚ", torzym ♦ dla łosi ♦
urządzenia łowieckie
 Ambona - spotykane są w zasadzie na wszystkich obszarach łowieckich, jakie istnieją w Polsce. Konstrukcje te służą czasem do samej obserwacji zwierząt, częściej jednak jest to budowla łowiecka, w której myśliwy oczekuje na pojawienie się zwierzyny. Można spotkać się z różnymi rodzajami ambon - niekiedy są to ambony wolnostojące, innym razem przydrzewne. Ambona łowiecka może być ocieplana - takie są najnowsze ambony; posiada wtedy nie dość, że materiał ocieplający na ścianach, to jeszcze dodatkowo okienka z pleksi oraz butlę gazową do ocieplania wnętrza ambony w momencie, kiedy przebywa w niej myśliwy. Są również częściej spotykane, ambony nieogrzewane, czyli złożone tylko i wyłączenie z konstrukcji drzewnej - takie ambony mają zwykle za zadanie chronić myśliwego przed deszczem czy śniegiem, jak również pośrednio przed wiatrem - mają bowiem ściany, choć nie są to ściany ogrzewane. Ambony przydrzewne z zasady mają całkowicie inną budowę od ambon zabudowanych - są to konstrukcje zadaszone, jednak bez ścian, które opierają się pośrednio na konstrukcji z pali drzewnych, zaś pośrednio na pniu drzewa, do którego są zamocowane - z racji na taki charakter, ambony przydrzewne to w większości konstrukcje przenośne.
|
| Opis techniczny: ambona (stałą, nieocieplona) wykonana jest w całości z tarcicy. Konstrukcję nośną tworzą 4 wkopane 50 cm krawędziaki. Ściany, dach i podłoga wykonane z desek łączonych na styk. Na wysokości 45 cm od podłogi umieszczona ławeczka. Pokrycie dachu wykonane z desek pokrytych papą. Orientacyjny wykaz materiałów: • krawędziaki (7,6x10 620 cm) - 4 szt., • krawędziaki (7,5x10 300 cm) - 1 szt., • listwy (2,5x6 320 cm) - 4 szt., • listwy (2,5x6 110 cm) - 2 szt., • deski (2,5x15) - 50 mb, • deski (2,5x10) - 10 mb, • gwoĽdzie (7,0x200; 5,0x200; 3,0x200). [schemat1] [schemat2] [schemat3] [schemat4] [schemat5][schemat6] [schemat7] |
 |
 Paśnik - przeznaczony jest do wykładania paszy objętościowej dla jeleni (saren). Ze względu na małą pojemność paśnika lokalizuje się je w miejscach gdzie możliwe jest uzupełnienie zapasu karmy w okresie zimowym. Opis techniczny: WięĽba dachowa składa się z dwóch par krokwi wykonanych z listew. Dach oparty na krzyżakach za pośrednictwem żerdzi. Dobite do krzyżaków poziome żerdzie stanowią dolną i górna część drabiny. Przybite do żerdzi poziomych cienkie żerdzie stanowią szczeble drabiny. Pokrycie dachowe wykonane z trzciny lub słomy. Można też do tego celu użyć cienkich desek na zakład. Całość posadowiona na dwóch podwalinach. Z boków paśnika przymocowane dwa korytka na pasze treściwe. |
| Orientacyjny wykaz materiałów: • żerdzie (Φ16 cm, 230 cm) - 4 szt., • żerdzie (φ8 cm, 300 cm) - 3 szt., • żerdzie (φ6 cm, 250 cm) - 3 szt., • żerdzie (φ6 cm, 150 cm) - 2 szt., • żerdzie (φ5 cm, 110 cm) - 24 szt., • żerdzie (φ5 cm, 270 cm) - 2 szt., • listwy (1,3x2,5 cm, 300cm) - 12 szt., • deski (2,5x10 cm) - 6,6 mb, • łata (7,6x14 cm, 120cm) - 2 szt., • gwoĽdzie, słoma, trzcina. [schemat1] [schemat2] [schemat3] [schemat4] [schemat5] |
 |
 Lizawka - W najprostszych słowach jest to łowieckie urządzenie, w którym wykładamy sól dla zwierzyny. Lizawki
mogą być skrzynkowe, słupowe z wydrążonym otworem, słupowe ze skrzynką, pniakowe (z
wydrążonym otworem do którego wkładamy sól), lub w postaci moczonych w solance gałązek
wykładanych np. dla zajęcy. Istnieje wiele praktycznych rozwiązań i pomysłów na lizawki. Mogą to być np. ścięte na wysokości 1,3 – 1,7 m pniaki drzew liściastych (okorowane), na których u góry montuje się pojemnik. W pojemniku tym umieszczamy sól, która pod wpływem deszczu rozpuszcza się i spływa po pniaku. Pojemnik jest nieszczelny. Niekiedy dodatkowo w pojemniku nawierca się otwory, aby sól swobodnie spływała na pniak. Równie praktyczne jest wieszanie na pniakach soli w kostkach, jednak z uwagi na to, że takie kostki soli są często kradzione, praktyczniejszym rozwiązaniem jest wykładanie soli skruszonej.
|
|
Pojemnik na sól może być wykonany z dowolnego materiału, jednak powinniśmy pamiętać, aby unikać stosowania materiałów takich jak plastik, szkło, guma. Wygląd takich lizawek jest nie najciekawszy, chociaż w takim samym stopniu spełniają one swoje zadanie. Najlepiej zamiast plastikowych rur, doniczek, opon, wieszania kostek na gwoĽdziach, stosować materiały naturalne, a więc drewno. W niektórych kołach stosuje się np. wycinanie (wiercenie) w pniakach otworów, lub nacinanie od góry pniaka „na krzyż” i w takie zagłębienia wsypuje się sól. Lizawki można umieszczać zarówno na pniakach ściętych drzew, jak i na wkopanych w ziemię pionowo kłodach. W tym pierwszym przypadku obowiązkowo takie działania należy uzgodnić ze Służbą Leśną. Lizawka służy zwierzynie do pobierania soli nie bezpośrednio a poprzez zlizywanie spływającej soli rozpuszczonej w wodzie deszczowej.
Lizawka powinna służyć zwierzynie przez cały rok, nie należy więc zapominać o ich kontrolowaniu i w razie potrzeby uzupełnianiu soli. Opis techniczny: skrzynka z desek połączonych na wrąb i nabita na niski słupek wkopany w ziemię. Skrzynkę napełnia się mieszanką soli i gliny w stosunku 1:4. [schemat1] |
 |
 Zwyżka - Rodzaj prostej ambony, siedzisko myśliwskie na podwyższeniu. Cechuje się brakiem ścian i zadaszenia. Nie zapewnia takiego komfortu polowania jak ambona, jednak z uwagi na swoją prostotę wykonania umożliwia usytuowanie niemal w każdym miejscu w łowisku. Zwyżka może być oparta o drzewa lub wolno stojąca, montowana na stałe, lub przenośna. Należy pamiętać, aby nigdy nie mocować zwyżki do drzew za pomocą gwoĽdzi. Prawidłowa konstrukcja umożliwia stabilność i bezpieczeństwo. W odróżnieniu od ambony zwyżka zapewnia lepsze pole widzenia, jednak nie chroni myśliwego przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
[schemat1] [schemat1] |
 |
 Poletko łowieckie - miejsca upraw rolniczych i dokarmiania zwierzyny. Ingerencja człowieka w środowisko przyrodnicze posunęła się tak daleko, że obecnie niezbędne jest działanie w kierunku zapewnienia zwierzynie chociażby namiastki nienaruszonej przyrody. Poprzez rozwój cywilizacji zaniknęły naturalne biotopy i brak bazy żerowej niezbędnej dla utrzymania populacji niektórych gatunków zwierzyny. Dlatego też dla zapewnienia chociażby minimalnej struktury roślinnej (żerowej) myśliwi powinni zakładać poletka łowieckie. Na tych poletkach w okresach dostępności naturalnej bazy pokarmowej dla zwierzyny (wiosna,lato,jesień) sadzimy rośliny pastewne z myślą udostępnienia ich w okresie zimowym. Poletka łowieckie w okresie wegetacji możemy grodzić w celu zmuszenia zwierzyny do korzystania z naturalnej bazy żerowej i jednocześnie zapewnienia prawidłowego wzrostu sadzonych roślin.
|
| Jesienią a czasem nawet od końca lata poletka udostępniamy do swobodnego żerowania zwierzynie. W ten sposób zapewniamy populacji niezbędne składniki pokarmowe (niedostępne w łowisku) jak i odciągamy zwierzynę od upraw rolniczych, czym w znaczny sposób zmniejszamy szkody łowieckie w uprawach i płodach rolnych. |  |
 Pas zaporowy - miejsca upraw rolniczych praktycznie przez cały rok dostępnych dla zwierzyny. Usytuowane są najczęściej na granicach lasów i pól. Są to najczęściej długie pasy ziemi o szerokości kilku metrów, ciągnące się wzdłuż granicy lasów i pól, na których sadzi się rośliny pastewne atrakcyjne żerowo dla gatunków zwierzyny występujących w danym łowisku. Pasy zaporowe zapewniając zwierzynie karmę zabezpieczają pola uprawne przed szkodami a zwierzynie zapewniają bezpieczeństwo przez bliskość ich naturalnej ostoi. W takich warunkach zwierzyna pozostaje w łowisku, nie narażając się na migracje np. przez ruchliwe drogi w celu poszukiwania atrakcyjnej karmy i nie czyni szkód w uprawach rolnych.
|
 |
